Autor: Marta Kaczor

Jesteś programistą Java i zastanawiasz się, gdzie możesz szukać pracy? Czy możesz pracować w banku? A może dopiero chcesz się nauczyć kodować i szukasz wskazówek, który język programowania wybrać? Przeczytaj, dlaczego warto programować w Java i na jakie wynagrodzenie możesz liczyć.

• Gdzie znajdzie zatrudnienie programista Java?
• Co robi programista Java?
• Jak zostać programistą Java?
• Programista Java – co trzeba umieć?
• Ile zarabia programista Java?

Gdzie znajdzie zatrudnienie programista Java?

Java cieszy się ogromną popularnością. Jest to język programowania, który jest niezależny od platformy, na której jest uruchamiany. Właśnie dlatego sprawdza się niemalże wszędzie. Język Java wykorzystywany jest w wielu branżach. Można pisać w nim aplikacje desktopowe, np. do bankomatów, ale i aplikacje webowe, jak popularne dzisiaj systemy biznesowe.

Z uwagi na to, że język Java jest wykorzystywany w wielu branżach, jest ogromne zapotrzebowanie na programistów, którzy się w nim specjalizują. To wpływa też na wysokość wynagrodzeń. Wystarczy przejrzeć ogłoszenia na gowork.pl/praca/java;st, by przekonać się, jak wiele ofert pracy do wyboru ma programista Java.

Java Developer znajdzie zatrudnienie wszędzie tam, gdzie konieczne jest projektowanie rozwiązań informatycznych mających realizować określone wymagania, ale i tworzenie całkowicie nowego oprogramowania, a nawet dokumentacji technicznej. Bardzo często programiści Java zatrudniani są w bankach, dużych zagranicznych korporacjach, ale i w małych lokalnych firmach. Wszędzie tam, gdzie możliwości języka Java są doceniane. Java w banku? Zdecydowanie warto pomyśleć właśnie o zatrudnieniu w bankowości. To wiąże się z wysokimi zarobkami, ale też z ogromną satysfakcją z pracy. A czym dokładnie zajmuje się programista Java?

Co robi programista Java?

To, jakie zadania stawiane są przed programistą Java, zależy w dużej mierze od tego, jakie jest jego doświadczenie. Początkujący Java Developer zazwyczaj pracuje przy dodawaniu prostych funkcjonalności. To właśnie na niego spada obowiązek testowania skryptów, aktualizowanie i poprawa błędów. Z czasem, a więc wraz ze zdobyciem nowych umiejętności i doświadczenia, programista Java jest angażowany do poważniejszych zadań. Oczywiście to, co będzie robił, zależy w dużej mierze od branży, w jakiej się zatrudni i projektu, nad którym będzie pracował.

Jak zostać programistą Java?

Czy żeby zostać programistą, niezbędne jest ukończenie studiów informatycznych? Nie. Czy aby programować w Java, konieczne jest skończenie konkretnego kierunku studiów? Nie. Prawda jest taka, że program studiów informatycznych jest wymagający, trzeba się dużo uczyć, ale niewiele jest zajęć praktycznych. Co więcej, tylko niewielka część programu jest poświęcona programowaniu. Czy oznacza to, że studia nie są potrzebne? Niekoniecznie. Na pewno ich ukończenie będzie atutem. Jednak nie oznacza to, że są warunkiem koniecznym.

Da się być tak samo dobrym programistą po studiach, jak i bez nich. Nauka programowania przez Internet, z samouczkami lub z wykupionymi kursami, bootcampami może przynieść znacznie więcej korzyści niż całe studia. Na nich zdobywa się wiedzę ogólną, a na kursy dobrze iść wówczas, gdy wie się, co się przyda w pracy i w jakim kierunku chce się w niej rozwijać.

Programista Java – co trzeba umieć?

Java jest językiem programowania, który jest trudny do nauczenia. Jest to bardzo rozległa technologia, która wciąż się rozwija. Właśnie dlatego wymaga ciągłego poszerzania horyzontów. Nie da się nauczyć Javy raz na zawsze. Cały czas trzeba się kształcić i rozwijać w jej kierunku. Na każdym kroku pojawiają się jakieś nowinki, sposoby na szybsze wykonanie zadania. Właśnie dlatego praca programisty Java nie jest łatwa.

Zaczynając karierę zawodową jako programista Java ma się podstawową wiedzę i umiejętności. Ale to nie wystarcza, trzeba dużo się uczyć podczas kolejnych projektów, poznawać mechanizmy działania w aplikacji i umieć je dostosowywać do potrzeb. Z uwagi na to, że zarówno sama Java, jak i powiązane z nią freamworki stanowią duży obszar, nie jest łatwo zostać programistą Javy, a także piąć się po szczeblach kariery.

Osoby, które chcą pracować jako programista Java, muszą przede wszystkim znać ten język i umieć w nim programować. Okazuje się, że w przypadku Javy często wymagane są konkretne wersje tego języka programowania: 7, 8, 11 oraz wszystkie nowsze. Ale to nie wszystko. Kandydat na stanowisko programisty Java powinien też znać frameworki: Spring, Struts, Hibernate, JSF, Grails. Niezbędna będzie też znajomość baz danych: SQL i NoSQL.

Dobrze, gdy ma się doświadczenie w programowaniu dla branży, do której się aplikuje. Pracodawcy szukają osób z umiejętnościami, wiedzą i czasami – z doświadczeniem (na wyższe stanowiska). Nie można zapomnieć jednak o takich wymaganiach jak znajomość języka angielskiego. Oczywiście umiejętności miękkie i osobowość też mają ogromne znaczenie.

Ile zarabia programista Java?

Tak już jest, że w IT zarobki uzależnione są od specjalizacji, doświadczenia, wielkości firmy, lokalizacji i rodzaju umowy. Najwięcej zarabiają doświadczeni pracownicy, określani jako seniorzy i eksperci, czyli specjaliści legitymujący się ponad 8-letnim doświadczeniem. Ale nie oznacza to, że zaczynając karierę, zarabia się mało. Zwłaszcza w przypadku operowania językiem programowania Java. Tutaj zarobki są najwyższe.

Okazuje się, że mediana miesięcznych wynagrodzeń w przypadku programistów Java zatrudnianych na umowę o pracę wynosi prawie 6 tys. zł brutto. Programista, który ma już jakieś doświadczenie, np. 3-letnie będzie zarabiał około 9 tys. zł brutto. Oczywiście mowa o wynagrodzeniu na umowę o pracę. Zarobki seniora sięgnąć mogą 15 tys. zł brutto. W przypadku zatrudnienia się Java Developera na umowę B2B wynagrodzenie wynosi znacznie więcej. Najwyższe zarobki dla Java Developerów są w Warszawie, Trójmieście, Krakowie, Katowicach i Wrocławiu.

Okazuje się, że coraz więcej seniorów decyduje się na korzystanie z usług bankowych. Już blisko ¾ z nich otrzymuje emeryturę na konto bankowe, coraz mniej oczekuje na listonosza. Jeśli stoisz przed wyborem konta dla seniora, musisz widzieć, na jaki postawić, by był w pełni przyjazny osobie starszej. Który bank wybrać dla emeryta?

• Bank dla seniora – na co zwrócić uwagę?
• Jaki bank dla emeryta?
• Gdzie po kredyt dla seniora?

Bank dla seniora – na co zwrócić uwagę?

Przede wszystkim podczas wyboru konta dla seniora kluczowe jest, by było w banku, do którego w razie konieczności będzie mógł podejść. Dla osób starszych ważne jest, by sprawy załatwiać osobiście. Dobrze więc zacząć poszukiwania banku od rozejrzenia się po okolicy miejsca jego zamieszkania i sprawdzenia, oddziały jakich banków są na miejscu. Seniorzy lubią tradycyjne formy załatwiania spraw, więc kontakt z pracownikiem placówki będzie dla nich bardzo pomocny. Dzięki temu nie poczują się osamotnieni, gdy napotkają na jakiś problem.

Kolejną kwestią, gdy szuka się banku dla seniora, jest to, by znaleźć darmowe konto dla emeryta. Osoby starsze potrzebują prostego w obsłudze rachunku, z którego korzystanie nie wiąże się z wysokimi opłatami. Warto więc prześwietlić oferty banków i porównać opłaty związane z prowadzeniem konta dla seniora. Najlepiej, gdy za prowadzenie rachunku nic się nie płaci. Dobrze, gdy konto bankowe dla seniora umożliwia też bezpłatną wypłatę gotówki w bankomatach. Jeśli osoba starsza korzysta z komputera do wykonywania przelewów, również one nie powinny nic kosztować.

Z pewnością kwestią drugorzędną będzie aplikacja mobilna. Nie każdy senior ma smartfona, a nawet jeśli z niego korzysta, to niekoniecznie potrzebuje aplikacji bankowej.

Jaki bank dla emeryta?

Okazuje, że prześwietlając oferty banków komercyjnych, trudno znaleźć specjalne konto dla seniora. Emeryci zmuszeni są skorzystać z ofert skierowanych do wszystkich klientów. Są jednak dwa banki, które przygotowały ofertę dla osób starszych.

Bank spółdzielczy konto dla seniora skonstruował tak, by nie ponosił on opłat za większość aktywności. Niestety, choć za samo utworzenie rachunku się nie płaci, to trzeba być przygotowanym na opłatę miesięczną za prowadzenie konta, która wynosi 7 zł. To dość sporo, jak na tego typu konto, ale warto pomyśleć o nim, szukając rachunku dla seniora.

Bank pocztowy konto dla seniora oparł na podobnych przesłankach. Osoba starsza nie ponosi opłat za jego prowadzenie, jeśli na rachunek wpływa świadczenie emerytalno-rentowego z ZUS. Jeśli w danym miesiącu konto dla seniora w banku pocztowym nie będzie zasilone, wówczas pobierana jest opłata miesięczna w wysokości 7,99 zł. Konto dla seniora banku pocztowego pozwala na bezpłatne wpłaty i wypłaty dokonywane w placówkach Poczty Polskiej lub banku. Bezpłatne są też przelewy realizowane w placówkach, a także użytkowanie karty płatniczej.

Gdzie po kredyt dla seniora?

Co ciekawe, bank pocztowy wprowadził kredyt dla seniora. Finansowanie jest możliwe w placówkach Banku Pocztowego i Poczty Polskiej. Senior może poprosić o kontakt w sprawie kredytu również za pośrednictwem listonosza. Kredyt pocztowy dla emerytów jest promowany jako posiadający niską prowizję. Środki z kredytu można przeznaczyć na dowolny cel. Warto wiedzieć, że bank pocztowy kredyt dla emerytów przygotował tak, by mogli oni wziąć pieniądze, nawet mając tylko jedno źródło dochodu w postaci emerytury. Nie wymagają dodatkowego zabezpieczenia. Kredyt dla seniora w banku pocztowym to deska ratunku, gdy emeryt nagle potrzebuje gotówki.

Banki odgrywają ogromną rolę w gospodarce i w życiu każdego z nas. To na konta prowadzone w bankach wpływa nasze wynagrodzenie, to w nich trzymamy oszczędności, to od nich pożyczamy pieniądze. A co gdyby tak założyć bank? Jest to możliwe? Z jakimi procedurami się wiąże zakładanie banku i jakie są wymagania?

• Kto może założyć bank?
• Jak założyć bank – kapitał założycielski
• Zakładanie banku – licencja bankowa od KNF
• Rękojmia ostrożnego i stabilnego zarządzania bankiem
• Wymogi dotyczące lokalu i wyposażenia banku

Kto może założyć bank?

Sektor finansowy jest bardzo kuszący dla osób, które szukają pomysłu na biznes. To ogromne zyski, ale i też duża odpowiedzialność. Banki wydają się być u szczytu branży. Dla większości z nas są niczym władza. Mało kto zastanawia się, jak właściwie powstają, kto jest ich właścicielem, a przecież oczywiste, że za powstaniem każdej tego typu instytucji stoi człowiek. Jak założyć więc bank? Czy to w ogóle możliwe? Kto może tego dokonać?

Przede wszystkim warto wiedzieć, że nie da się założyć banku w pojedynkę. Prawo wymaga, by tego typu instytucja była spółką. Do wyboru jest kilka rodzajów tego typu działalności. W zależności od tego, czy chce się założyć bank komercyjny, czy woli się być założycielem banku spółdzielczego, wymagana jest inna liczba osób w zarządzie. Trzeba więc poszukać wspólników. Aby założyć bank komercyjny potrzeba min. 3 osób, w przypadku banku spółdzielczego jest to aż 10 osób. Widać więc, że nawet jeśli ma się chęci, to samemu nie można założyć banku.

To nie wszystko. W Prawie bankowym zawarto również zapis, który określa, jakim wymaganiom muszą sprostać osoby, które chcą założyć bank. Członkowie zarządu muszą posiadać wiedzę, kompetencje i doświadczenie, które są niezbędne do wykonywania obowiązków związanych z pełnionymi w banku obowiązkami.

Członek zarządu lub rady nadzorczej banku może pełnić jednocześnie nie więcej niż jedną funkcję członka zarządu i dwie funkcje członka rady nadzorczej, lub cztery funkcje członka rady nadzorczej.

Jak założyć bank – kapitał założycielski

Prawo bankowe wymaga, aby wnoszony przez założycieli banku kapitał założycielski nie był niższy niż równowartość w złotych kwoty 5 mln euro. Kwota ta musi być wniesiona w polskiej walucie na rachunek w banku krajowym. Kapitał założycielski należy wpłacić przed wpisaniem banku do właściwego rejestru. Warto wiedzieć, że pieniądze te nie mogą pochodzić z pożyczki lub z kredytu, ani ze źródeł nieudokumentowanych. W przypadku banku spółdzielczego kwota jest niższa i wynosi minimum równowartość w złotych 1 mln euro.

Zakładanie banku – licencja bankowa od KNF

Komisja Nadzoru finansowego dokonuje wnikliwej weryfikacji wniosku o utworzenie banku. Może się zdarzyć, że odmówi wydania zezwolenia na utworzenie banku i prowadzenie tego typu działalności, jeśli uzna, że stan faktyczny nie jest spójny z wymogami. Kiedy może się tak zdarzyć? Przede wszystkim wówczas, gdy KNF uzna, że bank naruszałby dowolne przepisy prawa, a także interesy klientów. Może być też tak wówczas, gdy stwierdzi, że bank nie gwarantowałby bezpieczeństwa przechowywanych w nim środków klientów.

Rękojmia ostrożnego i stabilnego zarządzania bankiem

Warto wiedzieć, że w ustawie Prawo bankowe znajduje się zapis, że można utworzyć bank, jeśli założyciele dadzą rękojmię ostrożnego i stabilnego zarządzania bankiem. Choć oczywiste jest, że do zarządzania bankiem zatrudnia się zarząd banku, to osoby będące jego założycielami, czy posiadające akcje w banku, zobowiązane są do wpływania na decyzje obsady zarządu podczas zgromadzeń walnych. To oni są odpowiedzialni za decyzje w podstawowych dla banku sprawach, takie jak wysokość kapitału zakładowego, podział zysku czy zmiana statutu.

Nie można pominąć również tak kluczowej sprawy jak obowiązek zapewnienia odpowiedniego poziomu wypłacalności i płynności finansowej. Właśnie dlatego od osób, które zakładają bank, prawo wymaga, by dawali rękojmię ostrożnego i stabilnego zarządzania bankiem. Oceny jej dawania dokonuje Komisja Nadzoru Finansowego. Szczególną uwagę zwraca na zgodność działalności z przepisami prawa, ale i np. na reputację banku, Istotna jest też sytuacja ekonomiczno-finansowa, a także możliwości inwestycyjne w kontekście podjęcia i prowadzenia bezpiecznej działalności przez tworzony bank.

Wymogi dotyczące lokalu i wyposażenia banku

Nie można pominąć i takich kwestii podczas zakładania banku, jak spełnienie wymogów technicznych. Przede wszystkim bank musi posiadać specjalne pomieszczenie do przechowywania środków pieniężnych, które jest przygotowane pod kątem bezpieczeństwa. Ale to nie wszystko. W oddziale banku muszą być odpowiednie urządzenia biurowe oraz wszystko to, co jest niezbędne do wypełniania wszystkich niezbędnych procedur. Każdy bank jest też zobowiązany do korzystania z usług systemów teleinformatycznych, jakie są odpowiednie dla tego typu działalności.

Większość z nas trzyma środki pieniężne w bankach i w innych tego typu instytucjach finansowych. Tak jest wygodnie i bezpiecznie, często również po prostu korzystnie. Ale co się dzieje po śmierci? Co dzieje się z pieniędzmi zgromadzonymi na koncie?

• Ile bank zabiera po śmierci?
• Kto powiadamia bank o śmierci właściciela konta?
• Co się dzieje ze środkami na koncie po śmierci?

Ile bank zabiera po śmierci?

Choć krążą różne informacje na ten temat, to warto wiedzieć, że bank nic nie zabiera po śmierci. Przede wszystkim bank musi najpierw dowiedzieć się o zgonie klienta. Na to jest kilka sposobów. Pierwszym z nich jest zdobycie informacji o zgonie klienta od innej osoby. Drugim jest samodzielne sprawdzenie takiej informacji na podstawie numeru PESEL, a trzecim również, ale w sytuacji braku działań na koncie. Bank, gdy otrzyma wiarygodne potwierdzenie zgonu posiadacza rachunku, musi zablokować konto i zgromadzone środki. Co ważne, w momencie śmierci właściciela rachunku, wszystkie pełnomocnictwa, jakie podpisał, wygasają. Zasoby finansowe zmarłego wchodzą do masy spadkowej. Do czasu zamknięcia sprawy spadkowej, są na rachunku, ale bank nie może pobierać za nie żadnych opłat.

Kto powiadamia bank o śmierci właściciela konta?

Dzisiaj większość umów z bankami i tego typu instytucjami zawierana jest przez internet, więc nie zawsze wiadomo, jakie rachunki założył zmarły i jakie na nich trzymał środki. Na szczęście istnieje Centralna Informacja o Rachunkach, która pozwala dowiedzieć się, w jakich bankach i SKOK-ach zmarły posiadał konta. Trudniej jest zdobyć takie dane o funduszach inwestycyjnych, akcjach i obligacjach. Tak więc odpowiadając na pytanie o to, kto powiadamia bank o śmierci klienta – najczęściej robi to rodzina. Nic dziwnego, w końcu to również środki finansowe bliskich.

A co jeśli osoba zmarła nie ma rodziny? Ewentualnie bliscy są, ale nie wiedzą o jej śmierci? Czy wówczas pieniądze zabiera bank? Warto wiedzieć, że umowa o prowadzenie rachunku wygasa nie tylko w momencie śmierci, ale również po 10 latach od chwili ostatniej aktywności na koncie. Jednak banki robią to niechętnie. To psuje statystyki. Właśnie dlatego najczęściej już po 5 latach od ostatniego działania na koncie, banki sprawdzają, czy posiadacz rachunku żyje. Jak? Sprawdzają bazę PESEL. Co więcej, na pół roku przed upływem 10-letniego okresu bez działania na koncie, bank przypomina klientom, że w najbliższym czasie rachunek zostanie zamknięty.

Tak więc nawet, jeśli nikt z rodziny nie powiadomi banku o śmierci posiadacza rachunku, to prędzej czy później bank sam sprawdzi, czy osoba ta nie żyje.

Co się dzieje ze środkami na koncie po śmierci?

Wypłata środków z rachunku bankowego po śmierci jego posiadacza jest możliwa tylko wówczas, gdy wnioskują o to spadkobiercy. Oczywiście, aby mogli otrzymać pieniądze, muszą przedstawić postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku lub poświadczenie dziedziczenia. Oczywiście każdy ze spadkobierców otrzymuje tyle, ile wyliczy się z proporcji określanej w prawie spadkowym.

A co w przypadku małżonków? W sytuacji, gdy na indywidualnym rachunku bankowym zmarły posiadał środki pieniężne objęte wspólnością ustawową, a więc przede wszystkim wynagrodzenie za pracę, to małżonek ma prawo żądać wypłaty połowy środków z rachunku bankowego. Druga część środków jest zablokowania do decyzji spadkowej.